nazad na početnu stranu

srodne strane:

this page in English

Uvac je reka koja nosi mnoge tajne - od izvora ispod misterioznog Krova Srbije Peštera, pa do ušća u Lim. Visoke litice Peštera nisu stanište samo beloglavih supova, grabljivica koje smo u poslednjem trenutku uspeli da sačuvamo na našim prostorima. Biljni i životinjski svet, te sastav zemljišta, razlog su što to područje često obilaze stručnjaci svih profila. Posećuju ga i speleolozi, pokušavajući da poniknu dublje u utrobu strmih obala. A samo desetak kilometara severno od Sjenice Uvac je dugo krio jednu od svojih brojnih tajni.

Dugo su meštani tog kraja, pa i stručnjaci, mislili da u zaseoku Ušak sela Gornje Lopiže, postoje tri odvojena speleološka objekta. Zadovoljavajući se površnim istraživanjima, ostalo je zabeleženo da na tom potezu postoje Ušačka i Ledena pećina. Niko nije ni slutio da je u krečnjacima Pečanskog brda priroda sagradila jedan od najzanimljivijih objekata kod nas, koji, prema brojnim elementima, predstavlja svojevrstan kuriozitet. Ispostavilo se da ti ulazi čine jedinstven pećinski sistem dug više od šest hiljada metara s brojnim kanalima u nekoliko nivoa, dvoranama, sifonima i naravno, pećinskim ukrasima, bez čega ti objekti ne bi bili ono što jesu - najlepši podzemni dvorci.

Ulaz u jamski deo Ušačke pećine nalazi se nedaleko od prvog ulaza, u predelu koji se naziva Miletin do. U utrobu zemlje vodi vertikalni kanal dužine oko četrdeset metara. Dno jame je usko, a kroz jedan od dva kanala stiže se do prelepe Velike dvorane. Njen donji deo nagnut je prema Veznom kanalu kojim se stiže do glavnog prolaza kroz Ušačku pećinu. Na mestu gde počine Vezni kanal odvaja se prolaz sa stubovima prebogat ukrasima i odatle može da se dođe do Ledene pećine. Od tog kraja kanala sa stubovima počinje Ledena pećina i završava se izlazom u kanjon Uvca. Ukupna dužina svih kanala tog dela iznosi oko 2.100 metara.

Dvorana do dvorane, to je lepota Ledene pećine. Uski kanali, kade s vodom i dvorane. Visoki stubovi u sredini dostižu visinu i do deset metara. Svetlost lampe odbija se od belih vitkih stubova, a poneki su prošarani crvenkastim ili sivkastoplavim nijansama.

Iz dvorane u dvoranu stiže se ravnim, strmim ili ponorskim kanalima. Prelepih ukrasa napretek. Takav umetnik u stvaranju neobičnog i lepog može da bude samo strpljiv neimar pun mašte kakva je priroda.

Bajkolik predeo doline Uvca gde se nalazi izlaz Ušačkog pećinskog sistema pogodan je za kampovanje, pa su, naročito leti, razapeti šatori česta slika. Do izlaza može da se priđe prilično lako i da se prošeta kojih stotinak metara, ali samo oni koji su je detaljno istražili mogu da prođu kroz lavirint koji čine brojni kanali. Koliko god puta da se prođe, uvek se vidi nešto novo. Ko zna, možda se iza odvaljene krečnjačke stene ukrašene ledenim stalagmitima krije prolaz u neistraženi svet skriven još dublje u utrobu zemlje.

Nazad na početnu stranu